Groszek pachnący

Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) to roślina jednoroczna należąca do rodziny bobowatych (Fabaceae). W środowisku naturalnym występuje w krajach basenu Morza Śródziemnomorskiego. Roślina na pokrój płożący - jej pędy są długie i wiotkie osiągają długość 100-200 cm.

Liście są drobne, eliptyczne - jednak część z nich przekształca się w wąsy czepne. Motylkowate, intensywnie pachnące kwiaty zebrane są w grono. Kwiaty mogą mieć barwę białą, żółtą, różową, pomarańczową lub niebieską. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocem jest strąk.

Uprawa groszku pachnącego

Groszek pachnący preferuje stanowiska słoneczne, ciepłe i żyzne, próchnicze, wapienne podłoża. Nasiona wysiewa się (po kilka w jednym miejscu) w kwietniu lub maju wprost do gruntu. Groszek można również wysiewać partiami - co 2 tygodnie, aby cieszyć się dłuższym okresem kwitnienia.

Po wykiełkowaniu sadzonkom warto zapewnić podpory - do prawidłowego wzrostu. Ważnym zabiegiem jest odchwaszczanie - w szczególności w początkowym etapie wzrostu. Roślinę dodatkowo warto nawozić co 2-3 tyg. (nawozami o niskiej zawartości azotu). Dobre rezultaty osiąga się stosując nawozy organiczne, np.: rozcieńczoną gnojowicę. W czasie susz zaleca się regularne podlewanie.

Zastosowanie

Gatunek ten znalazł szerokie zastosowanie jako ozdoba porastająca pergole, ścianki, altany i ogrodzenia. Groszek pachnący może być również uprawiany w pojemnikach i w ten sposób posłużyć jako ozdoba balkonów i tarasów. Jest ceniony także ze względu na zapach kwiatów. Pędy z kwiatostanami można wykorzystać na kwiat cięty - szczególnie odmiany karłowe.