Szczeć
Szczeć pospolita jest rośliną 2-letnią, miododajną, produkującą duże ilości nektaru i pylku (z jednego hektara pożytku można uzyskać nawet 300 kg miodu oraz 250 kg pyłku.) Owalny, kolczasty kształt sprawia, że nie można obok niej przejść obojętnie. Egzotycznie wyglądające kwiaty pojawiaja się w drugim roku uprawy od lipca do sierpnia. Purpurowe kwiaty zaczynają kwitnąć od środka, tworząc krąg. Szczeć może osiągnąć od 150 - 200 cm wysokości.
Nasiona wysiewamy do gruntu w cerwcu-lipcu, po 2-3 nasiona w punkty odległe 40-50 cm. Wschody następują po ok 3 tygodniach. Szczeć uprawiamy w miejscach słonecznych na niezbyt jałowej, umiarkowanie wilgotnej glebie, w tylnej części ogrodu. Rośnie praktycznie w każdej glebie, ale na mniej służy jej piaszczyste podłoże. Kwitnie w drugim roku po wysianiu.
Roślinę można wykorzystać do tworzenia ciekawych kompozycji na rabatach. Głównie polecana do ogrodów w stylu wiejskim, ale dzięki swemu nietypowemu wyglądowi, ozdobi każdy ogród. Pięknie będzie się prezentować w towarzystwie kwiatów o kontaktujących kolorach oraz w towarzystwie ozdobnych traw. Posadzony w głębokich donicach - pięknie ozdobi balkon czy taras. Idealna roślina do tworzenia suchych bukietów.
Powinna być sadzona w poblizu pasiek.
Szczeć pospolitą stosuje się głównie w leczeniu boreliozy, ale też w stanach zapalnych skóry, wrzodach żołądka i bólach reumatycznych. Gdy cierpimy z powodu reumatyzmu i dny moczanowej, zastosujmy działający przeciwzapalnie odwar z korzenia lub liści szczeci. Ulgę przyniesie również nalewka z korzenia tej rośliny. Przepisy na oba te medykamenty znajdziesz w dalszej części porady.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.
Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.
Działanie i zastosowanie nagietka
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe. Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.
Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądkach i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/nagietek-lekarski-wlasciwosci-i-dzialanie-nagietka-lekarskiego_39836.html
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół, które znajdują zastosowanie przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Działanie nagietka możemy wykorzystać w różnych dolegliwościach, jest to bowiem zioło zarówno przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, rozkurczowe, jak i żółciopędnie.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.
Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.
Działanie i zastosowanie nagietka
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe. Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.
Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądkach i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/nagietek-lekarski-wlasciwosci-i-dzialanie-nagietka-lekarskiego_39836.html
Dots title
Dots caption