Leszczyna - komplet 2 odmian - sadzonki w korzeniu

Olbrzym z Halle - Odmiana o tendencji do bardzo obfitego owocowania. Owoce duże lub bardzo duże, dojrzewają pod koniec września.

Barceloński - Krzew o silnym wzroście. Odmian owocuje bardzo obficie. Orzechy duże lub bardzo duże, soczyste, smaczne. Dojrzewają w pierwszej połowie IX.

Leszczyna (Corylus avellana) zwana również orzechem laskowym, jest jedną z najstarszych i najciekawszych roślin sadowniczych. Przy racjonalnej uprawie może żyć 50 - 60 lat, a zaczyna owocować w 3 - 5 roku po posadzeniu. Jest wytrzymała na niskie temperatury i nie wymaga specjalnych warunków glebowych i klimatycznych. Nie zaleca się gleb torfowych i zbyt mokrych.

Leszczynę można sadzić jesienią lub wiosną. Rozstawa, w jakiej należy posadzić leszczynę zależy od żyzności gleby i siły wzrostu danej odmiany a także sposobu prowadzenia. Najczęściej zaleca się rozstawę 5 x 4 m, lub 6 x 3 m, na słabszych glebach rozstawa może być nieco mniejsza szczególnie dla odmian słabiej rosnących. Można też sadzić gęściej w rzędzie, co 2 m szczególnie, gdy zamierzamy prowadzić w formie drzewka niskopiennego. Przy corocznym prawidłowym cięciu, utrzymującym luźną koronę można prowadzić tak leszczynę przez kilka lub kilkanaście lat. Odczyn gleby dla leszczyny powinien znajdować się w zakresie pH 6,8 - 7,2. Jeżeli pH gleby jest poniżej tego zakresu konieczne jest wapnowanie. W przypadku występowania w glebie szkodników glebowych, szczególnie groźne są pędraki (larwy chrabąszcza majowego), należy je zniszczyć przed posadzeniem leszczyny. Częściowo giną przy obróbce mechanicznej gleby (glebogryzarka, kultywator, brona). Do chemicznego zwalczania aktualnie jest zarejestrowany Dursban 480 EC i Pyrinex 480 EC.

Poza corocznym cięciu prześwietlającym należy pamiętać o nawożeniu mineralnym, zwalczaniu chwastów na plantacji ochronie orzechów przed szkodnikami i chorobami.

Wysokie wartości odżywcze orzechów laskowych znane są od najdawniejszych czasów. Zawierają witaminy: A, B1, B2, C, PP sole mineralne: potas, sód, wapń, fosfor, magnez, żelazo, miedź mangan, siarkę. Zaleca się je chorym na: nerki, cukrzycę, owrzodzenia żołądka, zagrożonych zawałem, ludziom wyczerpanym nerwowo, pracującym umysłowo, karmiących matką.