Szkółka Markiewicz

Nagietek

2,60 zł
KOD PRODUKTU: N90
 
2,60 zł
 

Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) kojarzony jest – nie bez przyczyny – z ogrodami wiejskimi. To tradycyjna roślina rabatowa znana i uprawiana od wieków. Gatunek jest tak łatwy w uprawie, że można polecić go każdemu, nawet osobom początkującym.

Nagietek lekarski to roślina jednoroczna, zwykle nieprzekraczająca 50 cm wysokości. Od czerwca do września kwitnie na żółto lub pomarańczowo. W ogrodzie bardzo często wysiewa się samoistnie. Można się więc nią cieszyć przez wiele lat, bez potrzeby zbioru i wysiewu nasion. To roślina miododajna, chętnie odwiedzana przez pszczoły.

Nagietek lekarski – wymagania

Nagietek lubi miejsca słoneczne i ciepłe – wtedy najobficiej kwitnie. Roślinę z powodzeniem można uprawiać na wystawie południowej. Nagietek nie ma dużych wymagań glebowych. Rośnie nawet w podłożach lekkich, ubogich w składniki pokarmowe o szerokim zakresie pH.

Nagietek lekarski – uprawa

Nagietek lekarski uprawia się z siewu wiosennego wprost do gruntu. Nasiona warto siać kilkakrotnie partiami, w odstępach tygodniowych – od kwietnia do czerwca. Poszczególne rzędy powinny być oddalone co 30–40 cm. Pierwsze siewki ukazują się po 7–10 dniach. W początkowym okresie uprawy ważne jest regularne odchwaszczanie i spulchnianie gleby. Zbyt gęsto rosnące rośliny powinno się pikować.
Od późnej wiosny do końca lata można stosować nawozy organiczne lub mineralne o zwiększonej dawce fosforu. Rośliny zaleca się podlewać jedynie w czasie długotrwałych susz. Gatunek jest podatny na mączniaka prawdziwego i ślimaki. Po kwitnieniu nagietek warto ściąć na wysokości około 10cm, wtedy może zakwitnąć ponownie.

Właściwości lecznicze

Składniki biologicznie aktywne obecne w surowcu wykazują działanie przeciwzapalne, spazmolityczne, choleretyczne (pobudzające wydzielanie żółci) i hipocholesteremiczne (obniżające poziom cholesterolu). Olejek eteryczny posiada natomiast właściwości bakterio- i grzybobójcze. Polifenole i flawonoidy występujące w kwiatach nagietka to związki o silnych właściwościach antyoksydacyjnych.

Działanie przeciwzapalne wykorzystywane jest w zastosowaniu zewnętrznym surowca. Z tego względu wytwarza się różnego rodzaju maści, nalewki i wyciągi stosowane przy stłuczeniach, ranach i stanach zapalnych błon śluzowych. Za działanie moczopędne i żółciopędne odpowiedzialne są natomiast flawonoidy, a za właściwość obniżania poziomu cholesterolu – kalendulozydy. Aktywność antyutleniająca kwiatów nagietka ma istotne znaczenie w łagodzeniu skutków uszkodzeń skóry przez promieniowanie UV i różnego rodzaju naświetlania.

Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół, które znajdują zastosowanie przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Działanie nagietka możemy wykorzystać w różnych dolegliwościach, jest to bowiem zioło zarówno przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, rozkurczowe, jak i żółciopędnie.

Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.

Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.

Działanie i zastosowanie nagietka

Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe. Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.

Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądkach i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.



http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/nagietek-lekarski-wlasciwosci-i-dzialanie-nagietka-lekarskiego_39836.html

Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół, które znajdują zastosowanie przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Działanie nagietka możemy wykorzystać w różnych dolegliwościach, jest to bowiem zioło zarówno przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, rozkurczowe, jak i żółciopędnie.

Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.

Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.

Działanie i zastosowanie nagietka

Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe. Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.

Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądkach i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.



http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/nagietek-lekarski-wlasciwosci-i-dzialanie-nagietka-lekarskiego_39836.html
 

Dots title

Dots caption