Bazylia pospolita

Bazylia zielona pospolita Ocimum Basilicum. Roślina jednoroczna. Częścią użytkową są świeże lub suszone liście stosowane jako przyprawa do potraw. W lecznictwie jako zioło wspomagające trawienie. Gramatura – 0,5 grama.

Sztuka Kulinarna

Bazylia to przede wszystkim przyprawa, kojarząca się głównie z kuchnią włoską. Ma miły, korzenny, słodkawy i pikantny smak i zapach. Jako przyprawy używa się świeżych lub suszonych liści lub całego ziela, które ścina się w czasie kwitnienia. Wówczas roślina odrasta i powtórnie kwitnie. Najlepiej dodawać ją do sałatek i zup, duszonych warzyw oraz twarożku. Świeże listki rozdrabniamy i dodajemy do potraw (najlepiej w ostatniej fazie gotowania). Można również nacierać zielem mięsa przed dalszym przyrządzaniem. Suszona bazylia nadaje się także do pieczenia i marynat. Niezastąpiony składnik prawie wszystkich włoskich dań, świetnie komponuje się z makaronem i pomidorami, główny składnik pesto.

Działanie Lecznicze

Poprawia trawienie i ułatwia przyswajanie pokarmu – działa przeciwskurczowo, pobudza wydzielanie soku żołądkowego, działa słabo wiatropędnie, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Powszechnie uważa się, że działa przeciwdepresyjnie, poprawia nastrój i dodaje sił (działanie podobne do melisy). Stosuje się w łagodnych zaburzeniach trawiennych, wzdęciach, przy niedoborze soku żołądkowego.

Pochodzenie

Pochodzi prawdopodobnie z tropikalnej strefy Afryki, ale obecnie nie rośnie dziko, występuje tylko w uprawie.

Ciekawostki

Nazwa wywodzi się od greckiego βασιλεύς (basileus), czyli król, gdyż wierzono, że tylko król może zerwać tę roślinę. W antycznym Rzymie nazwa tego zioła Basilescus odwoływała się do bazyliszka. Bazylia była wówczas traktowana jako talizman przeciwko tej bestii. Libijczycy spożywali ją dla ochrony przed wężami i skorpionami.