Tunbergia
Tunbergia oskrzydlona (Thunbergia alata) to roślina należąca do rodziny akantowatych (Acanthaceae). Pochodzi z południowo-wschodniej Afryki a nazwę nadano jej na cześć szwedzkiego botanika Thunberga. W Polsce jest zwykle uprawiana jako jednoroczne pnącze.
Tunbergia oskrzydlona może dorastać do 3 m wysokości. Wytwarza małe sercowate liście i wiotkie pędy, które owijają się wokół podpór. Kwitnie od czerwca do października. Kwiaty są pojedyncze o barwie żółtej lub pomarańczowej z ciemnym oczkiem.
Uprawa tunbergii oskrzydlonej
Tunbergia oskrzydlona najlepiej rośnie na stanowiskach jasnych, dobrze oświetlonych. Lubi miejsca osłonięte od wiatru.
Optymalne podłoże to gleba kompostowa, przepuszczalna, szybko nagrzewająca się. Roślina jest wrażliwa na niedobór wody - podłoże powinno być stale lekko wilgotne.
W czasie sezonu pnącze warto zasilać nawozami w płynie - wieloskładnikowymi lub dla roślin kwitnących - co dwa tygodnie.
Nasiona wysiewa się do inspektów wczesną wiosną a na miejsce stałe wysadza w drugiej połowie maja. Tunbergia świetnie nadaje się do sadzenia w pojemnikach. Mimo, że jest zwykle uprawiana jako roślina jednoroczna, można ją przezimować w chłodnym, jasnym pomieszczeniu. Do prawidłowego wzrostu wymaga podpór.
Zastosowanie tunbergii
Pnącze jest najczęściej wykorzystywane do dekoracji balkonów i tarasów, jednak z powodzeniem może służyć również jako ozdoba ścian, murków i altan. Sadzona bezpośrednio w gruncie może pełnić funkcję rośliny okrywowej. W ojczyźnie występowania uchodzi za roślinę leczniczą.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.
Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.
Działanie i zastosowanie nagietka
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe. Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.
Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądkach i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/nagietek-lekarski-wlasciwosci-i-dzialanie-nagietka-lekarskiego_39836.html
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół, które znajdują zastosowanie przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Działanie nagietka możemy wykorzystać w różnych dolegliwościach, jest to bowiem zioło zarówno przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, rozkurczowe, jak i żółciopędnie.
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.
Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.
Działanie i zastosowanie nagietka
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe. Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.
Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądkach i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/nagietek-lekarski-wlasciwosci-i-dzialanie-nagietka-lekarskiego_39836.html
Dots title
Dots caption