Kiwi samopoylne ISSAI, supersłodkie - 1 doniczka

Kiwi (Actinidia arguta)

Ozdobne pnącze o smacznych owocach (Mini Kiwi), mogące uatrakcyjnić każdy ogród. Rośnie silnie, dorastając do 4m. Odmiana obupłciowa, samopylna, kwitnie w czerwcu. Do wydania owoców wymaga około 150 dni bez przymrozków. Owoce dojrzewają w październiku. Gdy zbierzemy je niedojrzałe - miękną i dojrzewają, przechowywane z owocami wytwarzającymi etylen, np. jabłkami, zapakowane w torbę i trzymane w temp. pokojowej.

Issai - japońska, obupłciowa, samopylna odmiana, o zwartym pokroju (dorasta do 4 m). Owoce dojrzewają w połowie października, są one średniej wielkości, wydłużone (2,5-4 cm długości i 1,5-2,5 cm szerokości), zielone, dosyć smaczne. Plenna odmiana, rozpoczynająca owocowanie już następnego roku po posadzeniu. Wytrzymuje mrozy do około - 25^oC. Szczególnie przydatna do małych ogrodów w cieplejszych rejonach kraju.

Aktinidia dobrze rośnie na różnych glebach, choć preferuje gleby żyzne, ale lekkie, o miąższości nie mniejszej niż 1-1,5 m. Gleba powinna być zdrenowana, wilgotna, ale nie podmokła, o odczynie lekko kwaśnym do neutralnego; pH powinno wynosić 5-6,5. Ponieważ płytko się korzenią, należy unikać spulchniania gleby. Aktinidię powinno się sadzić tak głęboko jak rosły dotychczas, w doły zaprawione dobrym kompostem lub rozłożonym obornikiem. W czasie uprawy ważne jest silne podlewanie, gdyż aktinidia wymaga dużo wody, zwłaszcza w czasie intensywnego wzrostu lub w czasie gorącej pogody. Aktinidia wymaga zrównoważonego nawożenia makro i mikro składnikami. Zaczyna się je stosować od 2 roku po posadzeniu rozsypując równomiernie u podstawy rośliny w odległości 20 - 80 cm od pnia.

Cięcie, traktując je jako rośliny ozdobne i przycinać pędy nadmiernie zagęszczające lub przeszkadzające. Taka roślina rozpocznie owocowanie później i będzie mieć mniej owoców i gorszej jakości. Aby uzyskać możliwie najwięcej ładnych owoców dobrej jakości, powinno się rośliny specjalnie prowadzić i silnie ciąć, pamiętając, że owocują pędy 2 i 3 letnie, prowadzone poziomo.
Aktinidie możemy pozostawić swobodnemu wzrostowi.

W 1 roku wyprowadza się silny przewodnik. W styczniu - lutym (przed rozpoczęciem wegetacji, bo "płacze") przycina się jego wierzchołek 3-5 cm powyżej góry podpór (rys. A2 i B2 poniżej). W 2 roku wybrane, najsilniejsze pędy boczne wyrastające z pędu głównego rozprowadza się na boki, podwiązując do drutów. Zimą przycina się ich wierzchołki tak, aby zostało na każdym po 8-12 pąków (rys. A3 i B3 poniżej). Wiosną wyrosną z nich pędy, które w następnym roku będą owocować. Trzeba je rozprowadzić na boki, a ich wierzchołki przyciąć w sierpniu, aby spowodować zawiązanie licznych pąków kwiatowych (rys. A4 i B4 poniżej). Jesienią zbiera się owoce (rys. AB 5 poniżej), a zimą wycina od 30 do 70% owocujących pędów (rys. AB 6 poniżej), zostawiając u ich podstawy rozgałęzienia, z których wyrosną nowe pędy owocujące. W lecie i zimą każdego roku usuwa się pędy wyrastające z pnia oraz nadmiernie zagęszczające krzew. Cięcie ogranicza nadmierny wzrost i wysilanie się roślin na część wegetatywną, zapewnia przewietrzanie wnętrza rośliny i ułatwia dostęp światła, co sprzyja dojrzewaniu owoców.

schemat cięcia Actinidii

Owoce aktinidii są bardzo zdrowe, nie zawierają tłuszczu, mają bardzo mało sodu, a dużo potasu oraz różnych mikroelementów w tym cynk, są bogate w witaminy, w tym również w witaminę C. Owoce aktinidii ostrolistnej zawierają około 400 mg% witaminy C, dla porównania cytryny czy pomarańcze zawierają jej około 100mg%.

W sprzedaży sadzonki roczne w doniczce o wymiarach 9 x 9 x 13 cm.