Lawenda lekarska - nasiona

Lawenda lekarska zawiera: flawonoidy, taniny, kumaryny, garbniki, fitosterole, trój-terpeny, antocyjany i związki mineralne. Z kolei olejek lawendowy zawiera linalol.

Działanie lawendy

Napar, nalewka, inhalacja czy kompres z lawendy skutkuje cudownymi właściwościami relaksującymi. Jej zapach działa relaksująco zarówno na ciało, jak i umysł i dlatego zalecana jest jako środek łagodzący migreny, oraz stany nadmiernej nerwowości, połączone z przyspieszonym biciem serca. Zapach lawendy pozwala przede wszystkim zrelaksować się i spokojnie zasnąć dlatego dobrą metodą jest wmasowanie kilku kropel olejku lawendowego w skronie tuż przed snem. Olejek lawndowy pobudza także przy ociężałości umysłowej i zmęczeniu psychicznym, lekko stymulując pracę układu nerwowego.

Właściwości lecznicze:

Wewnętrznie:

kwiaty lawendy mają właściwości antyseptyczne i bakteriobójcze, działają znieczulająco i antyreumatycznie, hamują nadmierny rozwój flory bakteryjnej, działają moczopędnie, wiatropędnie i napotnie oraz żółciotwórczo, przeciwdziałają wzdęciom i bólom brzuch spowodowanym nagromadzeniem gazów, sprzyjają wydzielaniu soków trawiennych, uspokajają akcję serca i podnoszą jego odporność.

Olejek lawendowy wywiera takie samo działanie jak kwiaty, lecz znacznie silniejsze. Podany doustnie działa silnie na przewód pokarmowy, jest wydalany częściowo z moczem, częściowo przez płuca z wydychanym powietrzem.

Zewnętrznie:

lawenda może być użyta jako środek antyseptyczny, odkażający, gojący, pasożytobójczy i owadobójczy. Reguluje nerwowy układ skórny. Użyta do okładów bądź kąpieli drażni nieco skórę, rozszerzając naczynia włosowate, działa przeciwbólowo.

Wskazania lecznicze:

Wewnętrznie: Astma, bezsenność, biegunka, blednica, choroby infekcyjne, depresja, dolegliwości dróg oddechowych, gruźlica, drgawki, dur, gorączka z osutką ( z wypryskami na twarzy), grypa, histeria, kaszel napadowy, migreny, nadciśnienie, nadmierna pobudliwość, pozostałość po paraliżu, pasożyty jelitowe, miesiączkowanie bolesne i skąpe, reumatyzm, robaki, skąpomocz, rzeżączka, skrofuły ( gruźlica węzłów chłonnych), skurcze mięśni, wątłość dziecięca, upławy białe, zapalenie oskrzeli, zawroty głowy, zwiotczenie żołądka i jelit, wzdęcia jelitowe, zapalenie pęcherza moczowego, zmniejszenie łaknienia, wegetatywne nerwice, pobudzenie nerwowe.

Zewnętrznie: Rany różnego rodzaju, wrzody na nogach, przetoka odbytu, kroczowa, egzemy chroniczna lub okołoodbytowa, upławy białe, oparzenia, dolegliwości płucne, trądzik młodzieńczy i różowaty, ukąszenia owadów, ugryzienia zwierząt, żmij (leczenie pomocnicze), wszawica, świerzb, łysienie, jako środek przeciwko przewlekłym bólom mięśniowym i stawowym, zapaleniu korzonków nerwowych, do inhalacji lub w areozolu w nieżycie jamy ustnej, gardła, oskrzeli i przewodów nosowych.

Olejek lawendowy

Stosuje się rzadko i raczej jako lek pomocniczy w zakażeniach oskrzeli, nieżycie oskrzeli z rozedmą, nieżycie u palaczy tytoniu i w początkowym okresie ropnia płuc.